مهمترین درس ازتجربه شوروی در دوجمله:
1- بدون طبقه ممتاز و ثروتمند هم می توان پیشرفت کرد؛
2- امنیت جهان دوقطبی از تک قطبی بیشتر است.
آمریکا و انگلیس سال هاست که با تمرکز بر اتفاقات و نارسایی های اجتناب پذیردر شوروی وافزودن دروغ های خود بر آن ها،در حقیقت تلاش می کنند تا مردم دنیا را از"عدالت اجتماعی"بترسانند وبه آن ها بقبولانند که پیشرفت و رفاه از یک طرف با اختلاف طبقاتی از طرف دیگر، دو روی یک سکه اند.
درصورتی که اگرتمام نقاط منفی ادعایی غرب در مورد شوروی درست هم باشد، حداقل نتیجه گیری از دست آوردهای بزرگش این است که: بدون وجود میلیاردرها می توان کشورداری کرد و ابرقدرت هم شد.
افزایش تمایلات آمریکا به استفاده از زور و تجاوز به کشورهای ضعیف، پس از فروپاشی شوروی، همچنین ثابت می کند که "جهانی چند قطبی" و حتی "دو قطبی"، از جهان " تک ابرقدرتی" امن تر است. شوروی اگر به انحصار داشتن توان اتمی آمریکا خاتمه نمی داد، احتمالا امروز شاهد "هیروشیما" و "ناکازاکی" های بی شماری بودیم.
در یکی ازجالب ترین برنامه های سیاسی "دوئل"، که چند سالی از شبکه تلویزیونی روسیه پخش می شد، دوکارشناس سیاسی، یکی طرفدار و دیگری مخالف فروپاشی شوروی،به مناظره پرداختند. شش چهره سرشناس دیگرهم در همین برنامه، نظرات موافق و مخالف خود را بیان داشتند. از مردم نیز خواسته شد که با تلفن، به دوشرکت کننده این برنامه زنده رای دهند.(در نهایت حدود 18 درصد از فروپاشی راضی بودند).
علت "فروپاشی شوروی"، هنوز پس از سی سال، در محافل سیاسی کشورهای مختلف مورد بحث قرار می گیرد.بنابراین چگونگی برخورد با این مساله در خود روسیه، می تواند بسیار آموزنده و جالب باشد.
از آن جایی که ترجمه همه این برنامه منحصر به فرد و طولانی، از حوصله من و علایق کاربران خارج است ،جهت یافتن بهانه برای ارائه لینک آن به علاقمندان، به دیالوگ کوتاهی بین مجری "و.سالاویف"، که خود در مجموع از منتقدان شوروی محسوب می شود، و "آ.وندیکتوف"، شرکت کننده مخالف شوروی اشاره می کنم:
-"ا.وندیکتوف": "بیایید الآن را با زمان شوروی مقایسه کنیم و ببینیم که امکانات پسر من امروزبیشتراست و یا امکانات من آن زمان؟ سال 65 وقتی برژنف آمد، من ده سال داشتم. پدرم فوت کرده بود و مادرم مرا تنها بزرگ کرد.دانشگاه شبانه رفتم و تاریخ خواندم. معلم شدم و گویا روی پیشانی ام نوشته شد که تا آخر عمر معلم تاریخ باشم. دنیای دیگری نمی شناختم و مطالبی جز آن که باید، نمی خواندم. از دانش آموزان آن زمانم عذر خواهی می کنم، زیرا تاریخی که من درس می دادم، همه حقیقت نبود.پسر من ولی امروز از امکانات بیشتر و متنوع تری برخوردار است".
-"و.سالاویف":"شما چیزی از زندگی این آقای "س.کورگینیان"( حریف دوئل و طرفدار شوروی. دانشمند فیزیک و ریاضی .کارگردان تئاتر) میدانید؟
- نه!
- پدر ایشان که او نیز در شوروی یک دانشمند بود، تا جایی که من می دانم در یک خانواده کاملا معمولی (در دهکده ای کوچک در ارمنستان) متولد شد. پسر شما امروز شانس آورده است که پسر شماست. مردمی که اکنون برنامه ما را می بینند آیا چنین امکانی دارند که مانند ایشان و پدرشان، تحصیلات عالیه کنند و دانشمند مشهور شوند و یا آن که اکثریت آن ها محکومند که بخاطر هزینه ،در مدارس معمولی درس خوانده و از رفتن به دانشگاه های معتبر محروم شوند"؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر