اولین چیزی که "چپ" ها می آموزند ، رزم در راه "عدالت" و تلاش برای رفع تبعیض جنسیتی است. چنین کسانی در رابطه با ارزیابی کارنامه "شجریان"،هنرمند به اصطلاح مردمی که یک بار هم برای مردم محروم برنامه اجرا نکرد، حداقل می بایست شخصیت هنری و فردی او را از هم تفکیک کنند. برخورد اینچنین با مسائل است که این "چپ" فلک زده را قادر می سازد تا اگر چیزی در چنته دارد ،آن را توده ای کند. و نه آن که از ترس قضاوت عمومی ، به ماه خیره گردد و حتی بیش از عوام مبهوت تصویر"امام" روی آن شود.
در تمام جوامع شخصیتی که وارد تعارضات و معادلات اجتماعی می گردد، نگرش و رفتارش در رابطه با مسائل اساسی زندگی مورد داوری عموم قرار گرفته و به آن ها امتیاز داده می شود. از این رو بحث در باره سلوک شجریان، به عنوان یک چهره مهم و تاثیر گذار، نه تنها مجاز بلکه کاری است ضروری. وچنین کاری ما را از جمله با بخش مهمی از شخصیت غیرقابل دفاع او، یعنی "نگاه کالایی به زن داشتن" روبرو می کند.
از این رو آرزوی ما برای هواداران، شاگردان و وارثان شجریان این می تواند باشد که به تعلیم و تمرین آموزه های هنری آن بزرگوار بسنده کنند.
واما :
چون که گله باز آید از ورود/ پس فتد آن بز که پیشاهنگ بود! این تعبیری است که از برخورد "چپ" وطنی با مسائل روز، به ذهن متبادر می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر