دو روز بعد ازانهدام پهباد آمریکا توسط پدافند هوایی ایران بر فراز خلیج فارس در 20 ژوئن 2019، نشریات غربی از جمله "نیویورک تایمز" و "بی بی سی" گزارشاتی در مورد "هک کردن" سیستم پدافند هوایی ایران از طرف آمریکا منتشر کردند.
در گزارش "بی بی سی"، گفته شد که: آمریکا توانست کنترل مراکز هدایت پدافندهای ایران را به دست آورد.
بدین ترتیب چند ماه بعد، آمریکا به لحاظ فنی قادر به ساقط کردن هواپیمای اوکرایینی، بوسیله ضدهوایی خود ایران، ساعاتی پس از حمله ایران به پایگاه نظامیش در عراق بوده است.
مسلما ازچنین توانی نمی توان به منظور محکوم کردن آمریکا در این ماجرا استفاده کرد.
ولی اگر عقلی باشد و غرض و مرض هم نباشد، و درصد امکان اشتباه پدافند ج.ا، بر اساس تجربه را هم به این معادله اضافه کنیم، آنگاه نتیجه ای جز گزارشات رسمی به دست می آید.
شما اگر به عنوان مثال با شخصی در یک خانه تنها باشید و او به قتل برسد و تمام ظواهر منطقی هم نشان دهد که هیچ کس جز شما نمی توانسته او را بکشد ، در دادگاه ولی برای صدور حکم ،وجود شواهد عینی مانند اثر انگشت، آزمایش "د.ان.آ" و خون و شواهدی اینچنین لازم است.
آمریکا هم از نگاه عاقلان ،در رابطه باسقوط هواپیمای اوکرایینی نقشی چون "او.جی.سیمسون" دارد که با وجود رای دادگاه به بی گناهی او ،تردیدی در قاتل بودنش نیست.
قتل "جان اف کندی" هم همینگونه است.
پس چرا مسئولین ج.ا، آمریکا را در این رابطه متهم نکردند؟
زیرا مقامات رسمی هر کشوری تنها بر اساس شواهد قابل اثبات می توانند طرح دعوی کنند، وگرنه خود مورد حمله و شکایت قرار می گیرند.
حال از زاویه ای دیگر به این ماجرا بنگریم:
مسائلی که به توان نظامی ابرقدرت ها و رقابت آن ها مربوط می شود بسیار پیچیده است و مردم معمولا چیزی از آن ها نمی دانند:
پدافند های هوایی ایران ساخت روسیه هستند. ونمایش ناکارآیی آن ها، به اعتبار روسیه و بازار سلاحش لطمه ای بزرگ وارد می کند.
بنابر این طبیعی است که روسیه برای پیشگیری از عواقب هرچه بیشتر ناکارآمدی پدافندش در مقابل حملات سایبری ، از ج.ا بخواهد که به مطالب پیرامون ضعف این پدافند و سوء استفاده دشمن از این ضعف دامن نزند. بخصوص اگر ردپای محکمه پسند هم در دست نباشد.
همچنین یکی از راه های نشان دادن برتری نظامی قدرت های بزرگ به هم، خنثی کردن توان سلاح های استراتژیک رقیب و نشان دادن عملی آن در درگیری های کوچک و منطقه ای است.
به عنوان مثال صدام حسین در جنگ اول خلیج فارس، با پرتاب موشک به سمت اسرائیل، میزان کارآیی و درصد خطای "پاتریوت" های جدید آمریکا را مشخص کرد. مساله ای که برای شوروی درحال فروپاشی حائز اهمیت بود. این روزها همچنین اخباری منتشر می شود حاکی از هک شدن بسیاری ازمراکز حساس نظامی آمریکا.
هرچند تمام رسانه های آمریکایی این حملات را به روسیه نسبت داده اند، ولی با کمال تعجب می بینیم که آمریکا رسما نمی تواند این ماجرا را پی گیری کرده، از روسیه شکایت و یا آن را تنبیه کند. (مانند نقش خود آمریکا در هک کردن پدافند هوایی ایران)
شاید آمریکا از آن می ترسد که روس ها هم در مقابل مدارک "هک"کردن آمریکایی ها را در اینجا و آنجا منتشر کنند.
پس فاش نکردن حملات سایبری کوچک حریف می تواند برای مجاز دانستن و باز گذاشتن دست خود برای حملات مشابه بزرگتر صورت گیرد.
"وال استریت ژورنال"-2 ژانویه 2021 ، تحلیلی از حملات هکرها، با عنوانی بسیار گویامنتشر کرده است :
" روسیه به کمک هکرها ، با قیمت ارزان به اهداف ژئوپولتیک می رسد"!
و در ادامه به عدم وجود راه کارهای مناسب برای بازداشتن روسیه از این اقدامات اشاره می کند.
در رابطه با سقوط هواپیمای اوکرایینی، ده ها مورد مشکوک دیگر هم وجود دارد که همه می دانند و من به آن ها اشاره نکردم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر