بمب های سرطان زا : دیروز در عراق ، امروز در لیبی ، فردا در ...

منابع گوناگون خبری، از بکارگیری بمب های دارای اورانیوم ضعیف ، توسط آمریکا و متحدانش در لیبی ، حکایت می کنند. چندی قبل نیز سازمان بهداشت جهانی، از افزایش تولد کودکان غیرعادی و شیوع سرطان ناشی از بکارگیری بمب های مشابه در عراق خبر داده بود.

بی بی سی فارسی، 2اکتبر 2010 گزارشی دارد با این عنوان :"گواتمالا آزمایش های دهه 40 آمریکا را ، نقض حقوق بشر خواند"! و در ادامه می خوانیم: "باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا به این دلیل که گروهی از پزشکان آمریکایی حدود شصت سال پیش عمدا صدها شهروند گواتمالا را به بیماری های مقاربتی سوزاک و سیفلیس آلوده کرده بودند، روز جمعه (اول اکتبر) طی تماس تلفنی با همتای گواتمالایی خود از او عذرخواهی کرد...آزمایش های مشابهی بر روی سیاهپوستان ایالت آلابامای آمریکا نیزانجام گرفته بود".

در همین گواتمالا،"یاکوب آربنز"، رئیس جمهورمحبوب،در سال 1954 توسط "سیا" سرنگون می شود و رژیم جانشینش، 200 هزار گواتمالایی آزادی خواه را به قتل می رساند.

اوباما همچنین از بمباران اتمی ژاپن توسط آمریکا، در پایان جنگ جهانی ، اظهار تاسف نموده ولی"عذرخواهی" را ظاهرا به آینده ، یعنی زمان افول جایگاه ابرقدرتی آمریکا، موکول کرده است.

پیش بینی می شود که حدود 60 سال دیگر رئیس جمهوری در آمریکا روی کارآید که از عراقی ها، لیبیایی ها، افغان ها ، یوگسلاوها ، و... بخاطر جنایات اسلافش ، عذر خواهی کند. روسای جمهور آمریکا، با این" توبه ها"، اگر قبول واقع شود، خود را اقلا از" آتش جهنم آن دنیا" نجات خواهند داد. به سرنوشت دنیوی و اخروی آن "روشنفکر انی" باید گریست که از این جنایات ، به بهانه های گوناگون حمایت کرده اند.

در محافل وطنی ولی متاسفانه گاه "کمدین های سیاسی" هم یافت می شوند ، که به عنوان مثال وقتی که خانم مادلین آلبرایت، وزیر خارجه پیشین آمریکا ، طبق سنت فوق الذکر ، از کودتای حدود 60 سال پیش کشور مطبوعش ، برعلیه دولت ملی دکتر مصدق، عذر خواهی می کند، همچون "کاسه داغ تر از آش" ، هنوز به دفاع و توجیه این اقدام "سیا" می پردازند و بعضی حتی به او، بخاطر اعتراف به کودتا، انتقاد می کنند.

در "منطق زورمداران "، برای تسلط هرچه سریعتر بر منابع انرژی و جغرافیای سیاسی کشورهای ضعیف، استفاده از هر وسیله ای، حتی ابزار کشتار نا متعارف، مجاز است. سکوت من وشما ولی در مقابل این جنایات، یا احیانا تطهیر آنها، با هیچ منطق و استدلالی قابل توجیه نیست.

هیچ نظری موجود نیست: