روسیه و غرب ، اوکرایین را به مهره صفحه شطرنج علایق ژئوپلیتیک خود تبدیل کرده اند.
حتی در ابعاد تاکتیکی و کوچک هم ، به اعتقاد من ، در درگیرهای اوکرایین ، حرکات شطرنجی را می توان مشاهده کرد:
دیروزدر پی درخواست علنی زلنسکی برای مصالحه با روسیه و متعاقب آن گفتگوی رهبران چین و فرانسه با پوتین در این باره، روسیه بلافاصله اعلام کرد که حاضر است هیئتی برای گفتگو با دولت اوکرایین به مینسک بفرستد.
ساعاتی بعد پوتین با چهره ای ظاهرا نگران و درمانده بر صفحه تلویزیون ظاهر می شود و از ارتش اوکرایین می خواهد که قدرت را در دست گیرد و علیه شبه نظامیان ناسیونالیست که به گفته او در مناطق مسکونی مستقر شده تا از تیررس ارتش روسیه در امان بمانند، وارد عمل شوند.
ظاهرا پس از این سخنان پوتین با آن چهره نگران ، زلنسکی و حامیانش به وجود یاس و نگرانی در خیمه روس ها پی برده، پس از چند بار بهانه تراشی و موضع عوض کردن، مساله مذاکره را بدون رد کردن رسمی آن، از دستور کارشان خارج کردند.
از آنجایی که روسیه در صفحه شطرنج جهانی به تنهایی در مقابل 30 کشور عضو ناتو، با بودجه های کلان نظامیشان، تا کنون موفق عمل کرده است، گمان من بر این است که پوتین دراین سخنرانی خود، با تزریق امیدواری کاذب به زلنسکی، عمدا تمایل مذاکره در او را ضعیف کرد، تا با انصراف او از گفتگو ، روسیه بتواند با خیال راحت و به دور از متهم شدن به بی علاقگی به آتش بس و صلح، ابتدا به اهداف استراتژیکش در اوکرایین دست یابد و آنگاه با برگ های برنده بیشتری به استقبال مصالحه رود.
البته این که نهایتا پس از فرونشستن گرد و غبار درگیری، آرایش مهره های صفحه شطرنج سیاسی جهانی چگونه خواهد بود، بر ما نامعلوم است.
ولی تردیدی نیست که جهان تغییرات بزرگی را در انتظار نشسته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر