تاملی بر یک تعبیر عارفانه!

"جان کابات زین"، پزشک، زیست شناس و محقق معاصر آمریکایی است که از یوگا و مراقبه(مدیتیشن) برای درمان بیماری های روانی، عصبی و روان تنی استفاده می کند. او تالیفات زیادی نیز دارد که کتاب های :"بخود آ " ، " هشیاری برای مبتدیان"، "آرامش را در زندگی روزمره بجو" و "سالم بودن از طریق مدیتیشن" از جمله آنهاست. درگفتگو با مجری یکی ازبرنامه های علمی- فرهنگی سوئیس ،این دانشمند مطالب جالب و مفیدی در باره "هشیاری" بیان می دارد که فرازی از آن را ، بخاطر تداعی تعابیرعارفان سرزمینمان ، در اینجا می آورم:
" انسان به دنبال سلامتی و رضایت خاطر است.از این رو با ولع سعی می کند  تا جایی بهتر برای خود در این جهان دست و پا کند. "سورو" می گوید: "بله تو بهترین جا را به دست خواهی آورد. ولی در گور"! 
در آستانه مرگ شاید بفهمی که تمام راه را اشتباه آمده ای. من می گویم: همین الان بمیر و این مرحله را پشت سرگذار! پس از آن است که بقیه زندگی را چون  هدیه ای خواهی  یافت که با استفاده از نیرو و اهداف و علایقت می توانی مشارکت خود در آن را ارتقاء دهی. بدین صورت پیش از همه خودت منتفع می شوی و سپس تلاش تو الهام بخش دیگران شده، آن ها نیز بهره مند می شوند". لینک مصاحبه

عرفای ما همین معنا را به نظم و نثر بیان کرده اند: 
همه ترس از شکست آید/شکسته شو ببین مامن 
بمیرید بمیرید به پیش شه زیبا/ چو زندان بشکستید همه شاه و امیرید
به فنا چو ساز گردی/ همه کار ساز گردد 
چون بمردم هم ز خویش و هم زخلق/ زندگی جان ز جانان یافتم 
دنیا همگی عقباست اندر نظر عاشق/ دنیات چو عقبا شد دنیات مبارک باد 
تو مکن تهدیدم از کشتن که من/تشنه زارم به مرگ خویشتن 
همه بازان عجب ماندند در آهنگ پروازم/ کبوتر همچو من دیدی؟که من در جستن بازم 
با مرگ کجا پیچد آن زلفک و آن پیچک/ بر چرخ کجا پرد آن پرک و آن بالک 
به روز مرگ چو تابوت من روان باشد/ گمان مبر که مرا درد این جهان باشد 
آزمودم مرگ من در زندگی ست/ چون رهم زین زندگی پایندگی ست 
مردم از حیوانی و آدم شدم/پس چه گویم کی زمردن کم شدم

هیچ نظری موجود نیست: