حاصل عمرم 3 سخن بیش نیست:

 

1- سیاست دکان شیادان است ؛ 2- شیادان سیاسی خطرناک ترین شیادانند ؛ 3- خرید متاع این ناکسان اجباری است و ما را از این کار گریزی نیست. 
ما مردم قراراست که همیشه گوشت دم توپ "قدرت" ها باقی بمانیم تا هروقت که خواستند با شعارهای ناسیونالیستی، مذهبی و... راه وار و سربزیر، به قربانگاه روانه مان کنند. 
این است اساسی ترین نقشی که قدرتمندان در تمام طول تاریخ برای انسان ها قائل بوده اند . 
امروز این شیادی ، تنها مدرن و پیچیده تر شده است. 
دورنمایی هم برای تغییر این چرخه شیطانی وجود ندارد. 
و امید ها همه به بیرون آمدن از چاه و افتادن در چاله خلاصه می شود.
برای قدرت ها داشتن "پشتیبانی مردمی"، در کنار اقتصاد و نیروی نظامی، تنها جهت جور شدن "کارت بازی" در مقابل رقیبان اهمیت دارد. 
و نه چیزی بیشتر. 
"صلح و عدالت" برنده یک رای گیری از تمامی مردم این کره خاکی است. 
یک بچه هم این را می داند. 
 ولی کدام قدرت ، کدام سیاستمدار و کدام نظریه پرداز سیاسی با این واقعیت کار دارد و آن را دستمایه اقداماتش قرار می دهد؟ 
هیچکس. 
وگرنه از "دکان" بیرونش می کنند.
                                                             

هیچ نظری موجود نیست: