عزیز اصلی دروازه بان سابق تیم ملی فوتبال ایران هفته پیش(3اردیبهشت1394) درگذشت. با شنیدن این خبر ناگوار فورا به یاد ایامی در نیمه اول دهه 50 افتادم که با دوچرخه ، سرراه مدرسه به خانه، عمدا ازجلوی منزل عزیز عبور می کردم تا بلکه اورا ببینم و سلام کنم.
نقشه تهران را باز کردم .اسم کوچه شان امروز "شهید قاسم وثوق" است. بین رودکی و نواب.(شماره 3 روی نقشه)
نقشه تهران را باز کردم .اسم کوچه شان امروز "شهید قاسم وثوق" است. بین رودکی و نواب.(شماره 3 روی نقشه)
در فاصله کمی از منزل آن موقع مرحوم اصلی، بعضی از بازیکنان تیم فوتبال پاس، که همگی ارتشی بودند، مثل حسین گازرانی، مشترکا درآپارتمانی زندگی می کردند(شماره1). تقریبا هرروزعصر پس از تعطیلی مدرسه (دبیرستان بابک)، با بعضی از دوستان در خیابان رضائیه(شماره2) با توپ پلاستیکی فوتبال بازی می کردیم.گاهی اوقات گازرانی ودوستانش چون محمد صادقی هم می آمدند و با ما بازی می کردند.
کمی دورتر در کوچه ای که امروز "عبدالله زاده" نام دارد و میدان جمهوری را به سینما المپیا درخیابان آذربایجان می رساند، (شماره4) زنده یاد حسین حسینی، که نقش "سرگروهبان" را در سریال "سرکار استوار" بازی می کرد، مسکن داشت. گاهی وقتها درمسیر مدرسه به خانه ،او را هم می دیدم. خیلی ها تا به او می رسیدند فورا میگفتند: "هرچی شما بگید سرکار!"(تکیه کلام او در "سرکار استوار") و از واکنش او معلوم بود که از این مساله حسابی کلافه شده است. حسین حسینی هم در تاریخ 12 دی 1391 درگذشت.
چهل و اندی سال با این یک وجب نقشه به عقب برمی گردم تا نوجوانی گمشده ام را درکوچه پس کوچه هایش پیدا کنم و به او بگویم که: باور نمیکنی ولی عمری در پیش داری در حسرت همین روزهایت!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر