بکار گیری ادبیات وبرخی واژگان نو، چون "جنبش رهایی بخش ملت کرد" در متن توافقنامه اخیر میان حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله کردستان ایران، "ج" "ج" کردنی را می ماند که نغمه شوم "جدایی" را نجوا می کند. رهبر حزب دمکرات کردستان ایران، آقای مصطفی هجری، چند ماه پیش ازصاحبان قدرت در خواست اعلام منطقه پرواز ممنوع برفراز کردستان ایران کرده بود.کارت "کردستان" ، یکی از مهم ترین عناصر ایجاد "خاورمیانه جدید" آمریکاست. پس از اشغال عراق و تشکیل "اقلیم خودگردان کردستان"، آمریکا و اسرائیل با استفاده از این سکو ،سعی در هماهنگ کردن سیاست احزاب کرد دیگر کشورهای منطقه، در جهت محکم کردن هرچه بیشتر جای پای خود، دارند. ولی موانع بزرگی چون مواضع ترکیه و نیز گرایشات نا همسو در حزب"پ.ک.ک" همچنان چالش های اصلی آنان در این جهت محسوب می شوند وتا یافتن راه حلی برای آن ، بعید است که اتفاق خاصی در این مناطق رخ دهد. استفاده سوریه و ج.ا.ااز کردهای سوریه ، برای مقابله با تجاوزات ترکیه، احتمالا درتمایل غرب به اعمال فشار به ج.ا.ا ، از طریق احزاب کرد این کشور، در این مقطع زمانی بی تاثیر نبوده است.
آمریکایی ها برای کنترل راحت تر جهان، سیاست تجزیه کردن کشورهای بزرگ را دنبال می کنند. رالف پیترز، سرهنگ بازنشسته آمریکا ونظریه پرداز مسائل ژئوپولیتیک، در سال 2006، به ترسیم جزئیات این سیاست در منطقه خاورمیانه می پردازد. رویارویی آمریکا واسرائیل با ج.ا.ا را هم باید با توجه به این اهداف ونه "تهدید هسته ای"، بررسی کرد. ده سال است که ازاین "تهدید" سخن می گویند. طی این سالها ، ده ها بار ج.ا را تا یک قدمی دستیابی به بمب هسته ای ، ارزیابی کرده و سپس اعلام نموده اند که : نه هنوز چند سالی تا توانایی ساختن بمب فاصله دارد. تکرار دائم این داستان برای آن است که شرایط را تا یافتن لحظه مناسب برای حمله نظامی به بهانه سلاح هسته ای، مساعد نگاه دارند.گمانه زنی ها در رابطه با زمان چنین حمله ای توسط اسرائیل و یا آمریکا هم، عمری چند ساله دارد.تهدید به حمله ، بخش مهمی از جنگ فرسایشی است که در کنار تحریم ها، با هدف ایجاد فضای ناامن سیاسی واقتصادی صورت میگیرد. این که چرا تا کنون چنین تهدیدی را عملی نساخته اند ، دو دلیل می تواند داشته باشد: اول ، امکان عقب نشینی های اساسی ج.ا.ا و دوم ، دشواری محاسبه برنده نهایی یک درگیری نظامی با این کشور.
فراموش نکنید که اسرائیل هیچگاه با اعلام قبلی و هشدار، جایی را بمباران نکرده است!فراموش نکنید که اسرائیل هیچگاه با اعلام قبلی و هشدار، جایی را بمباران نکرده است!
فراموش نکنید که اسرائیل هیچگاه با اعلام قبلی و هشدار، جایی را بمباران نکرده است!
آمریکایی ها برای کنترل راحت تر جهان، سیاست تجزیه کردن کشورهای بزرگ را دنبال می کنند. رالف پیترز، سرهنگ بازنشسته آمریکا ونظریه پرداز مسائل ژئوپولیتیک، در سال 2006، به ترسیم جزئیات این سیاست در منطقه خاورمیانه می پردازد. رویارویی آمریکا واسرائیل با ج.ا.ا را هم باید با توجه به این اهداف ونه "تهدید هسته ای"، بررسی کرد. ده سال است که ازاین "تهدید" سخن می گویند. طی این سالها ، ده ها بار ج.ا را تا یک قدمی دستیابی به بمب هسته ای ، ارزیابی کرده و سپس اعلام نموده اند که : نه هنوز چند سالی تا توانایی ساختن بمب فاصله دارد. تکرار دائم این داستان برای آن است که شرایط را تا یافتن لحظه مناسب برای حمله نظامی به بهانه سلاح هسته ای، مساعد نگاه دارند.گمانه زنی ها در رابطه با زمان چنین حمله ای توسط اسرائیل و یا آمریکا هم، عمری چند ساله دارد.تهدید به حمله ، بخش مهمی از جنگ فرسایشی است که در کنار تحریم ها، با هدف ایجاد فضای ناامن سیاسی واقتصادی صورت میگیرد. این که چرا تا کنون چنین تهدیدی را عملی نساخته اند ، دو دلیل می تواند داشته باشد: اول ، امکان عقب نشینی های اساسی ج.ا.ا و دوم ، دشواری محاسبه برنده نهایی یک درگیری نظامی با این کشور.
فراموش نکنید که اسرائیل هیچگاه با اعلام قبلی و هشدار، جایی را بمباران نکرده است!فراموش نکنید که اسرائیل هیچگاه با اعلام قبلی و هشدار، جایی را بمباران نکرده است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر