دو دره کردن های سیاسی جمهوری اسلامی

جمهوری اسلامی، متجاوز از 30 سال است که نه تنها من و شما را "سرکار" گذاشته ، بلکه بسیاری از دشمنان استراتژیکش را هم ، بارها لب چشمه برده و تشنه برگردانده است. در وصف سرکار گذاشتن ما مردم ایران، مثنوی هفتاد منی می توان نوشت که مدخلش هم وعده های خود آیت الله خمینی درپاریس، بهشت زهرا، قم و تهران می تواند باشد. حالا ممکن است بگویید که : ملت بیچاره را فریب دادن و از اعتمادشان سوء استفاده کردن که کار سختی نیست. ولی این ها سازمان ها و احزاب باتجربه ای چون حزب توده ایران را هم فریب دادند. آنگاه که به عنوان مثال ،رهبری حزب را رفسنجانی و بهشتی و... به بحث غیر علنی در مورد مشکلات اقتصادی و مبارزه با امپریالیسم، دعوت می کردند، ولی در اتاق مجاور، لاجوردی ها را نشانده بودند تا "طناب دار"شان را ببافند. از این اسفناک تر، وضعیت آن بخش از اپوزیسیون است ، که اعضا و هوادارانش، کلاهی اضافه از رهبران خود هم برسر دارند، وقتی آن ها موعد "سقوط ج.ا" را ، سه دهه است که به لطایف الحیل ، شش ماه ، شش ماه تمدید می کنند.

جمهوری اسلامی ،با شگرد اسلامی "خدعه کردن"، یاهمان "دودره کردن" خودمان ، درزورآزمایی هایش با قدرت های بزرگ، بارها پشت آن ها را به خاک رسانده است. البته درچنین رویارویی های حساس که یک اشتباه محاسباتی کوچک هم کافی است تا قافیه را برای همیشه ببازی، بدون راهنمایی اطلاعاتی قدرت های دوست، راه دراز33 ساله، طی شدنی نبود. نگاهی کوتاه در این رابطه بیاندازیم، به برخی چالش های همین امروز ج.ا در عرصه جهانی: غربی ها در حال گفتگو برسر تصویب قطعنامه تحریم های اقتصادی تازه ای علیه ج.ا هستند. تا کنون بعد از تصویب هر قطعنامه تحریم، مفسران صدای آمریکا ، فاتحه رژیم را خوانده اند، ولی یک بار هم به روی خود نیاورده اند که آن همه "تحلیل ها"ی قبلی در مورد"تحریم های کارساز" چه شد؟ امیدشان البته این است که شنونده های امروزشان ، همان دیروزی ها نباشند.درغیر این صورت همان "نوارهای صوتی" را چند باره پخش نمی کردند. یاوقتی که آمریکا ، یک باره با آن هیجان و التهاب ، مساله طرح ترور سفیرعربستان را مطرح کرد، همین "محلل"های "تحلیل گر"، با این خیال که این اتهام ، چه راست و چه دروغ ، قرار است بهانه حمله به ج.ا شود، با حرارت به برشمردن "دلایل منطقی دست داشتن رژیم درطرح ترور"، پرداختند. این ناشی گری های مکرر آمریکا و کارشناسانش، در برخورد با ج.ا، را باید تا حد زیادی، به حساب موفقیت رژیم درگمراه کردن سرویس های اطلاعاتی آن ها ، از طریق تزریق اطلاعات غلط، گذاشت.
"کارشناسان سیاسی"رسانه های آمریکایی،همزمانی سقوط قذافی ، به کمک ناتو، با تهدید های اسرائیل مبنی بر بمباران ایران را، اشتباها "فرارسیدن لحظه موعود" برآورد کردند و بر حسب وظیفه ، شیپورهای جنگی خود را در آوردند و دهانه گشادش را به دهان گشادترخود چسباندند تا تزهای از قبل آماده " دخالت های بشر دوستانه" را در آن بدمند. عرض خود با این عرایض بردند و به "مهره سوخته" تبدیل شدند. دلشان البته می تواند خوش باشد که با جناب" شیمون پرز" و "اهود باراک" ، که اسرائیل را در آستانه حمله به ایران ترسیم کرده بودند، پا در یک باتلاق نهاده اند.
"طبل توخالی جنگ"، آنقدرها هم که به نظرمیرسد، بدون عوارض بعدی برای نوازنده اش، به صدا در نمی آید. "هیاهوی حمله" راه انداختن با هدف امتیاز گرفتن از کسانی صورت می گیرد که از آن می ترسند. مثلا اگر روسیه با حمله اسرائیل به ایران، به مخمصه افتد، می توان با این تهدید اورا به همکاری هایی بر علیه ج.ا واداشت. ولی اگرامتیازی بدست نیامد و حمله هم صورت نگرفت، آنگاه این طرف مقابل است که با خواندن دست حریف به عدم توان یا تمایل حمله ، جسارت بیشتری پیدا می کند. دو انفجار در ملارد و اصفهان وبحث های پیرامون آن، به نظرمن می تواند علامت آن باشد که اسرائیل وآمریکا، بدون گرفتن امتیاز از تهدید اخیر خود در حمله به ایران، عقب نشسته اند. رسانه های وابسته به آمریکا واسرائیل، این روزها با تحلیل های خود چنین القاء می کنند که این دو انفجار توسط عوامل آن ها صورت گرفته است. اهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل، حتی با زیر پا گذاشتن آداب ظاهری دیپلماسی، ازانفجاری که در نتیجه آن عده ای هم کشته شدند، اظهار شادمانی کرد و به صورت دوپهلو، با آرزوی تکرارآن، "پوئن" این حادثه را به جیب موساد ریخت. در مورد انفجار اصفهان نیز رسانه های این دو کشور ، سعی می کنند آن را به حساب "شاهکار"های خودشان بگذارند. آن ها بدین وسیله قصد جبران افتضاح "تهدید توخالی حمله" خود را دارند . هرچند می دانندکه ایرانیان شرافتمند از اقدامات بیگانگان در ترورو یا خرابکاری در کشورشان، احساس انزجار می کنند و این به خود نسبت دادن ها،با چهره آرایی های عوامفریبانه شان در بین ایرانیان در تضاد است . رادیو فردا، 30نوامبر، در مطلبی با عنوان:" انفجار در تاسیسات هسته ای ایران در اصفهان؛ این حادثه اتفاقی نبود"! ترجمه ای از "تایمز" را منتشر کرده است که درآن از جمله می خوانیم:"... این دومین انفجار از این نوع در این ماه است و گمانه زنی ها نشان می دهد که تاسیسات نظامی و هسته ای ایران زیر حمله است" و در ادامه مطلب ازاطلاعات ضد ونقیض مقامات امنیتی- نظامی ج.ا یاد می کند، که برخلاف ظاهر، هرگاه که آن ها مایلند حریف را به "بازی موش و گربه" بکشانند، چنین نمایشاتی را عرضه می دارند. رادیو فردا، اول دسامبر، با انتشار تصویری خندان از اهود باراک ، ازقول او می نویسد:"حمله به ایران برای اسرائیل ، خطرناک نیست"! بدون توضیح این نکته که :پس چرا کوه موش زایید!
هیچ کس نمی تواند با قاطعیت بگوید که انفجارهای تهران و اصفهان، باهدایت غیر مستقیم عوامل بیگانه به وسیله سازمان های امنیتی خود ج.ا ، برای "زدن به کاهدان"،صورت نگرفته است تا شاید به عنوان مثال، جهت ادعاهای بعدی رژیم ،مبنی بر" نابود شدن" برخی تجهیزات غیر مجازی که فکر می کنند لو رفته اند،زمینه سازی شود. همانگونه که میزان تخریب بجا مانده ازویروس رایانه ای "استاکس نت" هم ، بخاطر"نشت"دادن های عمدی اطلاعات گمراه کننده، حتی برای دستگاه های جاسوسی غرب ، امکان پذیر نیست. با قاطعیت ولی می توان گفت که اگر آمریکا و اسرائیل به اهداف خود در "تهدید به حمله" دست یافته بودند، آنگاه نیازی به نسبت دادن این عملیات خرابکارانه به خود را نمی داشتند. قصد آن ها احتمالا التیام آلام و تحت الشعاع قرار دادن آمال ناکامشان است.
ج.ا، برای هرچه نزدیکتر کردن خود به بام جاه طلبی های سیاسی ونظامی، به جای استفاده از"پلکان دیپلماسی" در موارد متعدد،از"دیوار ماجراجویی های خطرناک" بالا رفته است تا همه را غافلگیر کند. بالا رفتن از دیوار سفارت های آمریکا و انگلیس هم در چارچوب همین سیاست می گنجد. اقدام اخیرحمله به سفارت انگلستان،پس ازفروکش کردن تهدیدات اسرائیل،می تواند همچنین برای محک زدن حد تحمل غرب ویا اثبات وجود جناحی در حاکمیت که از جنگ استقبال می کند،صورت گرفته باشد
ترا بر در نشاند او به طراری که می آید/تو منشین منتظر بر در که آن خانه "دو در" دارد.