"تایم"، چاپ آمریکا، هفته پیش ، در مطلبی با عنوان " ده سوال از هنری کیسینجر" ، نقطه نظرات این سیاستمدار محافظه کار و وزیر سابق امور خارجه آمریکا را، پیرامون برخی مسائل روز منتشر کرده است.
ترجمه:
"-آیا آمریکا باید از چین بترسد؟
-آمریکا باید چین را بفهمد ، نه از آن بترسد.
-چرا نه؟
-آمریکا و چین از برخی گرایشات مشخص یکدیگر در هراسند. چین از آمریکا در رابطه با نیروهای نظامیش ، در اطراف خود بیم دارد و آمریکا ترس از آن دارد که چین بخواهد بر آسیا مسلط شود و ما را از آنجا بیرون راند.به نظر من ماباید در پی برنامه های مشترکی باشیم ک روحیه همکاری و ارتباط بین ما را تقویت کند. بدین ترتیب تقابل هاهم در محدوده موضوعات مشخص و نه عرصه های استراتژیک ، باقی خواهند ماند.
-در کتابتان"درچین"، پیرامون مناسبات بین المللی ، به نظر می آیدکه شما از ترجیح چین به بردباری درمقابل تمایل آمریکا به ضربه پیشگیرانه صحبت می کنید.
-این صحیح نیست. چیزی که من می گویم آن است که ما آمریکایی ها ، بر اساس تجربه تاریخ خود، همه مشکلات را حل شدنی می دانیم. وقتی مساله ای پدید می آید ، فکر می کنیم که حل می شود و می رود پی کارش. این امر تا حدودی از تاریخ کوتاه و پیروزمند ما نشات می گیرد. چین ولی تاریخی چند هزار ساله دارد و به باور آنان مشکلی نیست که راه حل قطعی داشته باشد. هر راه حلی فقط ورقه عبوری است به مشکل دیگر. در نظر چینی ها، تاریخ واقعیتی زنده است. این تفاوت روانشناختی البته خیلی مهم نیست.
-آیا نظریه"رز" ، از گزارشات شرکت شما که برای دولت چین کار می کند سرچشمه می گیرد؟
-ما هیچ کجا با دولت ها به عنوان مشتری سروکار نداریم و هیچ پولی هم از دولت چین و یا منابع چینی دریافت نکرده ایم.
-آیا شما به آنچه "بهار اعراب" نام گرفته است ، خوشبین هستید؟
-این وقایع ، بزرگ و تاریخی هستند ولی به نظر من الزاما انقلاب دمکراتیک نیستند. چالش ما اینک آن است که ببینیم چگونه می توانیم این انقلابات را که در مرحله پرده اول از نمایشی پنج قسمتی است، به سمت انقلابات دمکراتیک متمایل کنیم.
-ظاهرا تغییر رژیم ها در این مناطق ، بدون مداخله خارجی امکان پذیراست. شما فکر می کنید که آمریکا چند سال می تواند در عراق منتظر بماند؟
-من از حمله به عراق ، همچون چهار پنجم از نمایندگان کنگره، حمایت کردم. هرچند بسیاری از این نمایندگان امروز این کار خود را فراموش کرده اند.در کل معتقد نیستم که برای تغییر رژیم ها، باید از نیروی نظامی استفاده کرد. ولی باید همیشه شرایط را هم مورد توجه قرار داد.
-و اینک؟
-می توان گفت که اینک عراق تنها کشور منطقه است که دولتش منتخب مردم می باشد. ولی برای چنین دستاوردی من ده سال مبارزه را توصیه نمی کردم.
-آیا آمریکا از آن رو عضو دادگاه بین الملی جنایات نیست که وزیر امور خارجه قبلی اش، همچون خود شما، از طرف آن تحت پیگرد قرار داشته است؟
-دلیل آن که ما عضو این دادگاه نیستیم آن است که در آن دادستان هایی با گرایش به کشورهای مختلف ، امور را در دست دارند که غالبا حتی ماهیت مساله را هم نمی فهمند.
من این دادگاه راتایید نمی کنم ولی نه به خاطر مشکل خود من با آن.
-آیا هیچ آرزو می کردید که نام کوچکتان "هاینز" بود؟(اشاره به نام کودکی او درآلمانHeinz Alfred Kissinger ).
-نه هرگز(با خنده).
-هنرمندان از "مانتی پیتون" تا "باب دیلن"، در رابطه با شما خوانده اند.
-باور نمی کنید. هیچکدام را نمی شناسم ".
درهمین رابطه:
28مه 2011 "Die Zeit "، چاپ آلمان متن مصاحبه ای را با هنری کیسینجر، تحت عنوان "شروع عصری نو"، منتشر کرده است که در آن او در مورد کتاب جدیدش در باره چین و ماموریت سری 1971 او در سفر به چین و نیز روابط چین و شوروی در زمان جنگ سرد، صحبت کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر