سعد محیو ،تحلیل گر مسائل ژئوپولیتیک روزنامه های امارات متحده عربی ، در تاریخ 27 نوامبر 2010 درارتباط با درگیری های خونین در شبه جزیره کره ، مطلبی در "الخلیج" نگاشته است که ترجمه آن را از منابع روسی می خوانید:
" برژینسکی یا کاپلان: این است مساله!
در نوشته قبل با عنوان " بازی سرخ در دریای زرد"، به بررسی روابط چین و آمریکا، در پی درگیری ناگهانی شبه جزیره کره پرداختیم.
دو تحلیل گر معروف آمریکایی ز.برژینسکی و روبرت کاپلان ،دو رویکرد متفاوت از وضعیت پدید آمده در شبه جزیره کره ارائه می دارند.
برژینسکی معتقد است که وضعیت خطرناک است، زیرا آمریکا و چین استراتژی کاملا متفاوتی را در برخورد با این بحران دنبال می کنند. آمریکایی ها فکر می کنند که وزش بادهای دگرگونی در جهان به هیچ وجه بر وفق مراد بادبان کشتی های جنگی در حال تردد کشورشان، از خاورمیانه تا خاور دور نیست. آمریکا همچنین در حال از دست دادن نفوذ خود در اروپا و جمهوری های سابق شوروی است. اقتصاد آمریکا از بحران آسیب می بیند واین امر دفاع از وجهه رهبری اش را در جهان مشکل می سازد. این عوامل آمریکا را مجبور می کند که از چین بخواهد تا به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان به مسئولیت های بین المللی خود عمل کند.چین باید به کره شمالی ، نه فقط برای پرهیز از درگیری با کره جنوبی ، بلکه همچنین جهت صرفنظر کردن از برنامه اتمی اش فشار آورد.
چین ولی احساس نیرومندی می کند. قدرت اقتصادی چین ، توان تاثیر گذاری این کشور در سطح جهانی و منطقه ای را روز به روز بیشتر می کند. باوجودی که این کشور نگران رفتار متحدش کره شمالی و امتناع آن از ادغام در جامعه جهانی است، ولی به دو دلیل حاضر به وارد آوردن فشار لازم به این کشور نیست: یکی آن که چین از فروپاشی رژیم پیونگ یانگ و هرج و مرج احتمالی ناشی ازآن، با توجه به نمونه عراق می ترسد؛ دوم ، به تصور چین ، کره شمالی در مقابله با نیروی آمریکا ، به امنیت مرزهای شمالی اش کمک می کند.
راه حل چیست؟ به نظر برژینسکی راه حل در گفتگوی سنجیده میان آمریکا و چین ، با هدف دستیابی به تفاهم در حل مسائل منطقه در کلیت آن نهفته است.در چنین گفتگویی کره شمالی تنها یکی از اجزاء این صحنه بزرگ می باشد.
روبرت کاپلان تصویر دیگری از اوضاع نشان می دهد. به نظر او درگیری های اخیر در شبه جزیره کره حکایت از توازن شکننده نیرو در منطقه دارد. بخصوص پس از آن که چینی ها دریای جنوب را به عنوان " منطقه مهم علایق استراتژیک کشورهای منطقه" اعلام کردند. اینک با پیشرفت های کره شمالی در دستیابی به صنایع اتمی، بدون تردید برتری آمریکا در آب و هوا زیر سوال خواهد رفت.
کاپلان با این حساب فقط یک راه حل می بیند: باز گرداندن ثبات گذشته با کمک قدرت نظامی آمریکا، ژاپن و استرالیا. به بیان دیگر باید استراتژی مورد علاقه اوباما یعنی " تحمل و صبر" را کنار گذاشت و به سیاست زور در رابطه با مسائل شرق آسیا بازگشت.
چه راهی را اوباما برخواهد گزید: راه برژینسکی و یا کاپلان ؟
بسیاری چیزها به تحولات در شبه جزیره کره وابسته است. اگر چین موفق به آرام کردن کره شمالی شود و آمریکا هم بتواند در جای خود "جناح بازها" را در واشنگتن و سئول مهار کند، آنگاه راه برای تفاهم متقابل طرفین درگیر باز خواهد بود. بدین معنا که نگرانی آمریکا در مورد کاهش نفوذ آتی اش در منطقه رفع شود و پکن هم مطمئن گردد که بازیگری بیش از پیش مهم در صحنه جهانی خواهد بود.
اگر کار به آنجا کشد که آمریکا از "رژیم خبیث کره شمالی" صحبت کند و یا اقدامات بد دیگری از جانب طرفین صورت گیرد، آنگاه روابط چین و آمریکا در گذر از قرن 21 با تهدید روبرو خواهد شد".
پایان ترجمه
در همین رابطه در صدای آمریکا (روسی):-" ویکی لیکس : نخست وزیر پیشین استرالیا از آمریکا خواسته بود که برای استفاده از زور در مقابل چین آماده باشد".
-"ویکی لیکس: چین وحدت دو کره را امکان پذیر می داند"!
-واین هم جدیدترین تحلیل آقای کاپلان در "واشنگتن پست"(6 دسامبر)، با عنوان :" جهان بی صاحب"! می نویسد:"... جنگ ارزها، اقدامات تروریستی، درگیری های خونین ، تلاش رژیم های بی مسئولیت برای دستیابی به سلاح اتمی، و اینک انبوه مدارک سری برملا شده. علت این هرج ومرج چیست : غیبت امپراتوری"!
روبرت.د.کاپلان و ز. برژینسکی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر