نشریه آمریکایی The Faster Times ،ششم اکتبر 2010 ، بخش نخست مقاله ای را تحت عنوان " مدرن شدن ارتش BRIC(برزیل،روسیه، هند، چین) و توازن جدید نظامی در جهان" ، به قلم " دانیل دارلینگ"، منتشر کرده است که برگردان آن از منابع روسی را می خوانید:
"صاحبنظران سیاست خارجی، در سال های اخیر، بر این نظرند که دوران یکه تازی آمریکا، در جهان به سر آمده است و نظم نوینی جایگزین آن می گردد که در آن قدرت در دست چندین کشور و نه فقط متمرکز در واشنگتن خواهد بود. به نظر این کارشناسان، آمریکا همچنان جایگاه مهم خود را حفظ خواهد کرد ، ولی دیگر احساس هژمونی نخواهد داشت. در عوض دولت های جوان BRIC ، جایگاه شایسته ای در میان قدرت های برتر می یابند و گام به گام نظم نوینی را در جهان پی می ریزند.
ممکن است این با مطرح شدن نقش اروپایی ها در جهان چند قطبی و تقسیم قدرت ، که بلافاصله بعد از حمله آمریکا به عراق در سال 2003، مطرح شد، متفاوت باشد. اروپا ، باوجود سلاح های مدرن ، دومیلیون نفرنظامی درمجموع، و رفاه عمومی اقتصادی، تحت تاثیر عوامل ضعیف کننده ای نیز قرار دارد که یکی عدم وجود ارتش واحد است. چیزی که دور نمای آن ، امروز چیزی بهتر از سال 1998، یعنی هنگامی که ژاک شیراک و تونی بلر در سن- مالو، برای ایجاد سیستم دفاعی اروپایی ، به توافق رسیدند، نمی باشد. خصوصیات مشترک کشورهای BRIC آن است که هرکدام ، از نظر مساحت و جمعیت، بزرگ و از نظر اقتصادی، روبه رشد هستند. آن ها همچنین در حال مدرن کردن ارتش های خود، در خدمت منافع راهبردی شان می باشند. همزمان ولی قوی ترین کشورهای اروپایی، از هزینه های نظامی خود می کاهند و افزایش بودجه نظامی آمریکا هم ، در سال های پیش رو، بعید به نظر می رسد. این چهار کشور، سعی دارند تا در عرصه جهانی خود را مطرح کنند ودر این جهت مایل وقادر به افزایش سرمایه گذاری برای بالابردن توان نظامی خود نیز می باشند.
اقتصاد برزیل همچنان به رشد خود ادامه می دهد...این کشور در تلاش برای کسب کرسی دائم شورای امنیت سازمان ملل و ایفای نقش برجسته در آمریکای لاتین، چه از نظر سیاسی و چه از نظر نظامی نرم افزاری است. از سال 2005 بودجه دفاعی برزیل سالانه ، 5 درصد افزایش یافته است ... ارتش به تکنولوژی پیشرفته مجهز می شود و نیروی دریایی گسترش می یابد...بودجه نظامی برزیل ، از 1.5 درصد درآمد ناخالص ملی، تا سال 2030 به 2.2 درصد افزایش خواهد یافت.
روسیه ولی موردی متفاوت است. در مقایسه با قدرت روبه رشد اقتصادی آمریکای لاتین، روسیه به ایفای نقش قدرت جهانی خو گرفته است و انتظار می رود که به این نقش ادامه دهد. برزیل اگر در پی یافتن مکان مناسب نظامی در سطح بین المللی است، روسیه ولی در اندیشه حفظ و ارتقای میزان توان نظامی اش می باشد.
فروپاشی اتحاد شوروی، به روسیه امکان ورود به بازار آزاد اقتصادی را داد ولی از طرف دیگر زخمی بر پیکرآن ، در اثر از دست دادن احساس منزلت یکی از دو ابرقدرت بودن، باقی گذاشت. رهبران روسیه ، پوتین و مدودف، سعی دارند این زخم را التیام بخشند . اعلام حضور در مناطق اتحاد شوروی سابق و بهره گیری از منابع انرژی برای نفوذ دوباره در این مناطق، در این راستا است. در سال های اخیر ، نیروی هوایی روسیه ، هنگام مانورنظامی، به کرات حریم هوایی کشورهای عضو ناتو را نقض کرده است. ولی حمله این کشور به گرجستان ، در اوت 2008، نشان داد که روسیه برای بدست آوردن جای پایی دوباره در این مناطق، از بکار گیری زور هیچ ابایی ندارد.
اینک فقط 10 درصد تکنولوژی نظامی روسیه را تجهیزات مدرن تشکیل می دهد. تا سال 2015 قرار است این میزان به 30 درصد و تا سال 2020 به 70 درصد برسد. بکارگیری تجهیزات پیشرفته به متخصصین و کادرهای تعلیم دیده احتیاج دارد که مخارج زیادی به همراه خواهد داشت... کرملین در نظر دارد از 2011 تا 2020 ، بودجه نظامی را 45 درصد افزایش دهد( مبلغی حدود 620 میلیارد دلار)، که صرفنظر از موفقیت یا ناکامی ، از جاه طلبی مسکو و تلاش این کشور برای بسط نفوذ خود در جهان چند قطبی حکایت می کند".
بخش دوم این مقاله احتمالا به بررسی هند و چین خواهد پرداخت.
ممکن است این با مطرح شدن نقش اروپایی ها در جهان چند قطبی و تقسیم قدرت ، که بلافاصله بعد از حمله آمریکا به عراق در سال 2003، مطرح شد، متفاوت باشد. اروپا ، باوجود سلاح های مدرن ، دومیلیون نفرنظامی درمجموع، و رفاه عمومی اقتصادی، تحت تاثیر عوامل ضعیف کننده ای نیز قرار دارد که یکی عدم وجود ارتش واحد است. چیزی که دور نمای آن ، امروز چیزی بهتر از سال 1998، یعنی هنگامی که ژاک شیراک و تونی بلر در سن- مالو، برای ایجاد سیستم دفاعی اروپایی ، به توافق رسیدند، نمی باشد. خصوصیات مشترک کشورهای BRIC آن است که هرکدام ، از نظر مساحت و جمعیت، بزرگ و از نظر اقتصادی، روبه رشد هستند. آن ها همچنین در حال مدرن کردن ارتش های خود، در خدمت منافع راهبردی شان می باشند. همزمان ولی قوی ترین کشورهای اروپایی، از هزینه های نظامی خود می کاهند و افزایش بودجه نظامی آمریکا هم ، در سال های پیش رو، بعید به نظر می رسد. این چهار کشور، سعی دارند تا در عرصه جهانی خود را مطرح کنند ودر این جهت مایل وقادر به افزایش سرمایه گذاری برای بالابردن توان نظامی خود نیز می باشند.
اقتصاد برزیل همچنان به رشد خود ادامه می دهد...این کشور در تلاش برای کسب کرسی دائم شورای امنیت سازمان ملل و ایفای نقش برجسته در آمریکای لاتین، چه از نظر سیاسی و چه از نظر نظامی نرم افزاری است. از سال 2005 بودجه دفاعی برزیل سالانه ، 5 درصد افزایش یافته است ... ارتش به تکنولوژی پیشرفته مجهز می شود و نیروی دریایی گسترش می یابد...بودجه نظامی برزیل ، از 1.5 درصد درآمد ناخالص ملی، تا سال 2030 به 2.2 درصد افزایش خواهد یافت.
روسیه ولی موردی متفاوت است. در مقایسه با قدرت روبه رشد اقتصادی آمریکای لاتین، روسیه به ایفای نقش قدرت جهانی خو گرفته است و انتظار می رود که به این نقش ادامه دهد. برزیل اگر در پی یافتن مکان مناسب نظامی در سطح بین المللی است، روسیه ولی در اندیشه حفظ و ارتقای میزان توان نظامی اش می باشد.
فروپاشی اتحاد شوروی، به روسیه امکان ورود به بازار آزاد اقتصادی را داد ولی از طرف دیگر زخمی بر پیکرآن ، در اثر از دست دادن احساس منزلت یکی از دو ابرقدرت بودن، باقی گذاشت. رهبران روسیه ، پوتین و مدودف، سعی دارند این زخم را التیام بخشند . اعلام حضور در مناطق اتحاد شوروی سابق و بهره گیری از منابع انرژی برای نفوذ دوباره در این مناطق، در این راستا است. در سال های اخیر ، نیروی هوایی روسیه ، هنگام مانورنظامی، به کرات حریم هوایی کشورهای عضو ناتو را نقض کرده است. ولی حمله این کشور به گرجستان ، در اوت 2008، نشان داد که روسیه برای بدست آوردن جای پایی دوباره در این مناطق، از بکار گیری زور هیچ ابایی ندارد.
اینک فقط 10 درصد تکنولوژی نظامی روسیه را تجهیزات مدرن تشکیل می دهد. تا سال 2015 قرار است این میزان به 30 درصد و تا سال 2020 به 70 درصد برسد. بکارگیری تجهیزات پیشرفته به متخصصین و کادرهای تعلیم دیده احتیاج دارد که مخارج زیادی به همراه خواهد داشت... کرملین در نظر دارد از 2011 تا 2020 ، بودجه نظامی را 45 درصد افزایش دهد( مبلغی حدود 620 میلیارد دلار)، که صرفنظر از موفقیت یا ناکامی ، از جاه طلبی مسکو و تلاش این کشور برای بسط نفوذ خود در جهان چند قطبی حکایت می کند".
بخش دوم این مقاله احتمالا به بررسی هند و چین خواهد پرداخت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر