بلایی که ج.ا بر سر "مذهب" می آورد

در میان ترک تبارهای مقیم اروپا، محجبه زیاد دیده می شود واتفاقن وقتی هم با آن ها صحبت می کنید ، متوجه می شوید که انسان های با سوادی هستند و به حجاب خود هم افتخار می کنند و گویی آن را مظهر مبارزه می دانند. خانم های عرب تبار هم ، حجاب دارند ولی استنباط من آن است که آن ها در این گونه پوشش ، نه اجبار و زور ، مثل ایرانی ها، و نه مقاومت و مبارزه ، مثل ترک ها بلکه سنت و فرهنگ می بینند تا جایی که غیر مذهبی ها یشان هم با حجاب اسلامی و با خود اسلام و اسلامی ها، نوعی تفاهم و هم زیستی مسالمت آمیز دارند. گویا در عمق وجود خود بر این باورند که : هرچه باشد این دستپخت ما عرب هاست که اینک دیگران هم با اشتها یا به اکراه نوش جان می کنند.

در میان خانم های مدهبی ایرانی مقیم خارج از کشور ولی ، به ندرت با حجاب می بینید . علت آن هم بر کسی پوشیده نیست: وقتی در کشور ، حق انتخاب بین روسری و توسری است ، در خارج از کشورانتخاب نه روسری ،نه توسری امری طبیعی است. با این بحث هم که اسلامیون مدرن و سنتی ، چه تفسیری از حجاب ارائه می دهند ، کاری نداریم.

به نظر من ، گرایش ترک تبارها به حجاب ، با در نظر گرفتن چالش های پیشین در داخل کشورشان ، و بی حجابی خانم های مذهبی ایرانی ، براساس آنچه گفته شد ، منشاء مشابهی دارد و آن تمایل انسان است به طغیان بر علیه هرچیز که به او تحمیل می شود و آزادی های اساسی او را محدود می کند. ازاین رو ، بی حجابی اجباری ، در برخی مراکز آموزشی کشورهای اروپایی نیز، جنسی مرغوب تر از روی دیگر سکه ، در ج. ا ، ندارد.

زور گویی های "آسمانی " ، جمهوری اسلامی ،موجب رشد نوعی مذهب ستیزی کوردر بین جوانان ما شده است که هرچند قابل درک ولی در خور نقد هم می باشد. "آته ایسم" ، با مذهب ستیزی تفاوت دارد. هرکس ، متناسب با درک و برداشت خود از جهان هستی ، باوری دارد . و تنها افراد خشمگین می توانند اعتقادات دیگران را به سخره گیرند. کاری که اینک در برخی رسانه های خارج از کشور رایج شده است.

اعتقاد به خدا و مذهب،در طول تاریخ ، انسان ناتوان و نادان وهراسان از بلایای طبیعی را ،از نظر روحی آماده استمرار بقا و مبارزه کرد تا اندک اندک دانش آموزد و خود و جهانش را بشناسد. خدا وظیفه تاریخی خود را انجام داده و شاید هنوز هم می دهد. فرقی هم نمی کند که او را خالق بشر بپنداریم ویا مخلوق او.