"سید موسیو"،عرق فروش محله ما در سه راه سلسبیل، همزمان با اوج گیری شلوغی های انقلاب و حمله افراد مذهبی به میکده ها، تابلویی پشت شیشه مغازه دودهنه بزرگش آویخت که روی آن نوشته شده بود:
"بزودی در این محل شیلات مرغ و ماهی ایجاد می گردد!"
با این حال این ترفند افاقه نکرد و 42 سال پیش در چنین روزهایی، طرف های غروب به مغازه اش حمله کردند و در چشم بهم زدنی کف خیابان پر شد از شیشه های شکسته عرق و آبجو و محتویات آن ها.
جماعت حمله کننده هم دقایقی چند با ایجاد راه بندان، وسط خیابان پیروزی خود را با صلوات و درود فرستادن بر "ائمه اطهار" جشن گرفتند و سپس با شعار:"شیلات مرغ و ماهی ایجاد باید گردد!"، به سمت "کارخانه آبجوسازی شمس" که در همان نزدیکی بود به راه افتادند وآن جا را هم چنان پاک سازی کردند که تا چند روزاهالی محل از بوی آبجو نشئه بودند.
بعد از انقلاب هم طبیعتا سیاست "شیلات مرغ و ماهی" با جدیت بسیاردنبال شد.
و اکنون که به عقب می نگریم از تاثیر عمیق چنین سیاستی درجهت رشد خودکفایی خانگی انگشت بر دهان می مانیم.
تنها مشکلاتی ناچیز در زمینه تولید "لیبل" و "چوب پنبه" وجود دارد که "دولت تدبیر و امید" حتما برای آن هم فکری می کند:
علی برکت الله.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر