چرا باید رای داد؟

در ایام انتخابات ریاست جمهوری کشور، این تعبیرمعروف مارک تواین از رای گیری :" جایی که آزادی نیست اگر رای دادن موجب تغییری می شد، رای نمی گرفتند"،  بیش از همیشه نقل محافل اپوزیسیون است. نتیجه این حرف ولی آن است  که در هیچ کجای دنیا آنچنان آزادی که  در سایه اش مردم با رای خود بتوانند "قدرت" را تغییر دهند ، وجود ندارد.مگر آن که قبلا پروسه ایاب و ذهاب وجابجایی قدرت ، مطابق ساز وکارهای رایج دررقابت های ژئوپولیتیک انجام گرفته  وآنگاه  با رای گیری این تغییر قانونی ورسمی شده باشد. مانند آنچه درکشورهای اروپای شرقی، پس از فروپاشی شوروی شاهد بودیم. دردمکراسی های غربی  هم مکانیزم رای گیری راهی برای تغییرات اساسی  باز نمی گذارد. در دور اول ریاست جمهوری اوباما، 5.3 میلیارد دلارتنها هزینه تبلیغات انتخاباتی آمریکا شده بود که خود گویای این امر است.

ما البته خواهان حداکثر دمکراسی و آزادی برای کشورمان هستیم و آرزو داریم که حتی بسیار بیش از مردمان دیگربتوانیم در سرنوشت سیاسی خود و جامعه ایفای نقش کنیم.ولی باید باور کرد که نظم حاکم بر مناسبات بین المللی، آنگونه است که رهبران  غیرجاه طلبی چون  فیدل کاسترو را هم به تمرکز گرایی وا می دارد، زیرا در غیر اینصورت سرنوشتی چون سالوادور آلنده  برایشان رقم می خورد.( پارسال مردم کوبا 50 مین سال شکست تجاوز آمریکا و مزدورانش  را به کشور تازه انقلاب کرده خود جشن گرفتند .این تجاوز موجب تمرکزگرایی دولت انقلابی شد).

بنابراین به اعتقاد من  نه عدم شرکت در انتخابات ریاست جمهوری کشور را  با عدم تاثیر مستقیم آرای مردم درسمتگیری سیاست های کلان داخلی وخارجی می شود مدلل ساخت و نه شرکت در انتخابات را با توهم  چنین تاثیری. تاثیرواقعی شرکت در انتخابات را از جمله در رویکرد جدید دیروزآقای خامنه ای با آن  می توان  یافت که گفت:"...حتی کسانی که فقط دلبسته به ایران هستند هم باید در انتخابات حضور یابند". او استقبال گسترده از انتخابات را موجب کاهش فشارهای خارجی به کشور دانست. این فراخوان  آقای خامنه ای در میان آن بخش از اپوزیسیون  که  تجاوز احتمالی نظامی آمریکا واسرائیل  به میهنمان را ، اقدامی نفرت انگیز و تباهی آور  و تحریم های اقتصادی را نیز ناعادلانه ارزیابی می کنند، گوش های شنوا خواهد  داشت.

آمریکا و ناتو در پیشروی به سمت مرزهای غربی چین و با برنامه بسط  نفوذ خود درمناطق آسیای میانه و خلیج فارس، "نقشه خاورمیانه جدید" را  که به تجزیه ایران منجر خواهد شد، ترسیم کرده ودر دستور کار دارند.همین چندی پیش نیز سناتورآمریکایی ، بررسی طرح الحاق آذربایجان ایران به جمهوری آذربایجان را خواستار شد.

خوشبختانه کشتی متجاوزین  هم اینک در سوریه به گل نشسته است. ولی آن ها با این موانع  از اهداف استراتژیک خود دست برنخواهند داشت  و تضعیف حکومت مرکزی در ایران  را، به روش های مختلف ادامه خواهند داد.