کنفرانس مونیخ و نظم جهانی!

"دی ولت" چاپ آلمان ، 3فوریه 2013، مطلبی منتشر کرده است که برگردان خلاصه آن چنین است:

" نظم نوین جهانی که آمریکا می خواهد برقرار کند:

پنتاگون مجبور به صرفه جویی است. از این رو در کنفرانس امنیت مونیخ  به اروپا اخطار می شود که: آمریکا نه می خواهد و نه می تواند که بعد از این بار نظم جهانی را یک تنه به دوش کشد.

با تصمیم هیئت حاکمه اوباما  ، سربازان آمریکایی  از این به بعد ،در ماموریت های برون مرزی به ندرت شرکت خواهند کرد. درعوض ماموریت هواپیماهای بی سرنشین افزایش خواهند یافت.

ژئوپولیتیک و طبیعت، هیچکدام خلاء را تحمل نمی کنند. باراک اوباما می خواهد نام خود را در تاریخ به عنوان شاهزاده صلح به ثبت برساند:" یک دهه جنگ به پایان خود نزدیک می شود"! این وعده ای است که او در مراسم تحلیف می دهد. سوال بزرگ این است که آیا وضعیت مالی و اقتصادی آمریکا اجازه چنین کاری را می دهد و بقیه جهان خواهند گذاشت که آخرین ابرقدرت ، خودش را به مرخصی بفرستد؟ پاسخ هنوز مشخص نیست.

اظهارات اوبامام در مراسم تحلیف نشان می دهد که این قدرتمند ترین مرد جهان  قصد دارد کشورش را پس از یک دهه مناقشه در آسیا، از درگیری وجنگ بیرون کشد، سربازان را به خانه باز گرداند و هدایت گلوبال را به روی سیستم خودکار قراردهد و در صورت امکان ، صلح برای جهان و رضایت خاطر برای بشریت به ارمغان آورد.

طبع شاعرانه ولی تنها انگیزه چنین اقداماتی نیست. بلکه او بدین طریق سیاست بازگشت به مسائل داخلی را عرضه می دارد. این امر نتیجه ضررهای ایفای نقش رهبری جهانی از طرف آمریکاست که به طور مشخص به مبارزه با اسلامگرایی در کشورهای همسایه اروپا مربوط می شود.

به اروپا اخطار داده می شود که آینده متفاوت از گذشته خواهد بود. واشنگتن دیگر نمی تواند ناتو را از عواقب بی هدفی و  تضعیف نقشش نجات دهد. نظم نوین جهانی از بیماری "بسط بیش از حد امپریال" رنج می برد واین آمریکای تافته جدابافته دیگر نمی تواند همه بارها را بردوش کشد. فرماندهی مرکزی(اروپا) می بایست پس از این مراقب خاورمیانه ، از مالی تا کابل باشد.

همزمان در حوزه اقیانوس آرام ، توازن نیروی جدیدی بوجود می آید که بدون قدرت دریایی، هوایی و سیبرنتیک آمریکا ، مقابله با قدرت های متوسط عملی نخواهد بود و ازاروپا هم کمک مالی وانسانی انتظار می رود...

جوبایدن، معاون ریاست جمهوری آمریکا همین هفته در کنفرانس مونیخ خاطر نشان کرد که آمریکاروی اروپا در رابطه با چالش های اقیانوس آرام، حساب می کند و گوشزد نمود که کشورش دیگر به تنهایی نه می تواند و نه می خواهد که مسئولیت نظم جهانی را به عهده گیرد...

از دیرباز دو آرزو رابطه آمریکا و جهان را تنظیم کرده است که هنوز هم مانند 200سال قبل به قوت خود باقی است: اول استقرار نظم نوین در جهان است.این نوشته:novus ordo seclorum  بر روی نماد آمریکا از سال 1776 و همچنین روی اسکناس یک دلاری دیده می شود. جرج بوش پدر هم پس از پایان 100ساعت جنگ  خلیج(فارس)، در سال 1991، آن را تکرار کرد... ودومین آرزو هم حراست از خود در مقابل دسیسه های نیروهای اهریمنی است...

چندی پیش رابرت گیتس،وزیر دفاع پیشین آمریکا در بروکسل خطاب به هم پیمانان کشورش گفت که وقت آن رسیده است که آن ها به مسائلی بپردازند که دیگر حل آن ها ازتوان آمریکا خارج شده است...از این رو در حمله به لیبی، آمریکا به عنوان رهبر پشت پرده ایفای نقش کرد و در مورد سوریه هم همینطور...

در واشنگتن گفته می شود  که اوباما همچنین از اسرائیل خواسته است که برای پرهیز از ایجاد بحران مالی و اقتصادی، از اقدامات نظامی یک جانبه علیه ایران امتناع کند.افرادی چون  چاک هیگل، سناتور باسابقه ونامزد ریاست وزارت دفاع آمریکا هم، بدبینی خود را از نتیجه حمله به تاسیسات اتمی ایران ابراز می دارند...

وزیر خارجه ایران در کنفرانس مونیخ ، پیشنهاد گفتگو از جانب آمریکا را بیشتر تاکتیکی و نه جدی ارزیابی کرد و گفت :"آمریکا باید ابتدا هرگونه تهدید نظامی را از روی صفحه شطرنج برچیند." در این صورت ولی ایران ابتکار بازی را در دست خواهد گرفت و این چیزی نیست که آمریکایی ها با آن موافقت کنند...

 

در شرایط حاضر هیچ مناقشه ای در جهان ،قابل اشتعال تر از ژست های نظامی ژاپن و چین درمقابل یکدیگر، بر سر 4جزیره غیر مسکونی مورد اختلاف نیست. جلوگیری از جنگی که اجتناب ناپذیر باشد ، حضور نیروهای نظامی آمریکا را در منطقه درگیری  در دستور کار این کشور قرار می دهد. این واقعیت به وضوح مرزهای قدرت آمریکا را، همچون خلیج فارس در دریای شرق چین نیز نمایش می هد".